Design Thinking Proces
De 5 stappen van het Design Thinking Proces
Design Thinking is een ontwerpmethodiek die een oplossingsgerichte aanpak biedt voor het oplossen van problemen. Het is uitermate nuttig bij het aanpakken van complexe problemen die onbekend of slecht gedefinieerd zijn. Door inzicht te krijgen in de menselijke behoeften en door het probleem op mensgerichte manieren opnieuw in te kaderen, door veel ideeën te creëren tijdens brainstormsessies en door een praktische benadering te volgen bij prototyping en testen. Door deze vijf fasen van Design Thinking te begrijpen, kan iedereen de Design Thinking-methoden toepassen om complexe problemen op te lossen die zich rondom ons voordoen – in onze bedrijven, in onze landen en zelfs op de schaal van onze planeet.
De vijf stadia van Design Thinking zijn als volgt: Empathize, Define (het probleem), Ideate, Prototype, en Test.
1. Empathise
De eerste fase van het Design Thinking-proces is om een empathisch begrip te krijgen van het probleem dat je probeert op te lossen. Dit houdt in dat deskundigen worden geraadpleegd om meer te weten te komen over het probleemgebied door mensen te observeren, in contact te brengen en in te leven om hun ervaringen en motivaties te begrijpen, en je onder te dompelen in de fysieke omgeving, zodat je een dieper persoonlijk begrip van de betrokken kwesties kunt krijgen. Empathie is cruciaal voor een mensgericht ontwerpproces zoals Design Thinking, en empathie stelt ontwerpdenkers in staat hun eigen aannames over de wereld opzij te zetten om inzicht te krijgen in gebruikers en hun behoeften.
Afhankelijk van de tijdsdruk wordt in dit stadium een aanzienlijke hoeveelheid informatie verzameld om te gebruiken tijdens de volgende fase en om een zo goed mogelijk begrip van de gebruikers, hun behoeften en de problemen die ten grondslag liggen aan de ontwikkeling van dat specifieke product te ontwikkelen. Hiervoor kun je verschillende technieken inzetten als Affinity Diagrams en Space Saturatie en Group Clustering.
2. Define (het Probleem)
In de fase Define stel je de informatie samen die je hebt verzameld tijdens de Empathize-fase. Hier analyseer je je waarnemingen om zo kernproblemen te definiëren die jij en je team tot nu toe hebben geïdentificeerd. Je moet proberen het probleem op een mensgerichte manier te definiëren als een probleemstelling.
De Define-fase helpt de ontwerpers in jouw team geweldige ideeën te verzamelen om functies en andere elementen vast te stellen die hen in staat stellen de problemen op te lossen of, op zijn minst, gebruikers in staat stellen om problemen zelf op te lossen met de minimale moeilijkheidsgraad. In de Define-fase ga je door naar de derde fase, Ideate, door vragen te stellen die je kunnen helpen oplossingen voor (kern)problemen te vinden door te vragen: “Hoe kunnen we … ”
3. Ideate
Tijdens de derde fase van het Design Thinking-proces zijn ontwerpers klaar om ideeën te genereren. Je bent gegroeid om je gebruikers en hun behoeften te begrijpen in de Empathize-fase, en je hebt je waarnemingen geanalyseerd in het Define-stadium, en eindigde met een mensgerichte probleemstelling. Met deze solide achtergrond kunnen jij en je teamleden beginnen met “out of the box denken” om nieuwe oplossingen te vinden voor de probleemstelling die je hebt gemaakt, en kun je op zoek gaan naar alternatieve manieren om het probleem te bekijken. Er zijn honderden Ideation-technieken zoals Brainstorm, Brainwrite, Worst Possible Idea en SCAMPER. Brainstorm en Worst Possible Idea-sessies worden meestal gebruikt om het vrije denken te stimuleren en de probleemruimte uit te breiden. Het is belangrijk om zoveel mogelijk ideeën of probleemoplossingen aan het begin van de ideate fase te krijgen. Aan het einde van de ideate fase moet je een aantal andere Ideation-technieken kiezen om je ideeën te onderzoeken en te testen, zodat je de beste manier kunt vinden om een probleem op te lossen of de elementen te verschaffen die nodig zijn om het te omzeilen.
4. Prototype
Het jouw team of het ontwerpteam zal nu een aantal goedkope, verkleinde versies van het product of specifieke kenmerken van het product produceren, zodat ze de probleemoplossingen die in de vorige fase zijn gegenereerd, kunnen onderzoeken. Prototypes kunnen worden gedeeld en getest binnen het team zelf, in andere afdelingen of op een kleine groep mensen buiten het ontwerpteam. Dit is een experimentele fase en het doel is om de best mogelijke oplossing te vinden voor elk van de problemen die tijdens de eerste drie stadia zijn geïdentificeerd. De oplossingen worden geïmplementeerd binnen de prototypen en één voor één worden ze onderzocht en geaccepteerd, verbeterd en opnieuw onderzocht, of afgewezen op basis van de ervaringen van de gebruikers. Tegen het einde van deze fase zal het ontwerpteam een beter idee hebben van de beperkingen die inherent zijn aan het product en de problemen die aanwezig zijn, en een duidelijker beeld hebben van hoe echte gebruikers zich zouden gedragen, denken en voelen bij interactie met het eind product.
5. Test
Ontwerpers of Testers testen het complete product rigoureus met behulp van de beste oplossingen die tijdens de prototype fase zijn geïdentificeerd. Dit is de laatste fase van het 5-fasen model, maar in een iteratief proces worden de resultaten die tijdens de testfase worden gegenereerd vaak gebruikt om een of meer problemen opnieuw te definiëren en om het begrip van de gebruikers, de gebruiksomstandigheden en hoe mensen denken te informeren , zich gedragen, en voelen en zich inleven. Zelfs tijdens deze fase worden wijzigingen en verfijningen doorgevoerd om probleemoplossingen uit te sluiten en een zo goed mogelijk begrip van het product en de gebruikers te verkrijgen.
De niet-lineaire aard van Design Thinking
Ik heb een direct en lineair Design Thinking-proces geschetst waarbij de ene fase leidt tot de volgende met een logische conclusie bij gebruikerstests. In de praktijk wordt het proces echter op een meer flexibele en niet-lineaire manier uitgevoerd. Verschillende groepen binnen het ontwerpteam kunnen bijvoorbeeld meer dan één fase tegelijk uitvoeren of de ontwerpers kunnen gedurende het hele project informatie en prototypen verzamelen om hen in staat te stellen hun ideeën tot leven te brengen en de probleemoplossingen te visualiseren. Ook kunnen de resultaten van de testfase enkele inzichten over gebruikers onthullen, wat op zijn beurt kan leiden tot een andere brainstormsessie (Ideate) of de ontwikkeling van nieuwe prototypen (prototype).
Het is belangrijk op te merken dat de vijf fasen niet altijd opeenvolgend zijn – ze hoeven geen specifieke volgorde te volgen en ze kunnen vaak parallel voorkomen en iteratief worden herhaald. Als zodanig moeten de fasen worden opgevat als verschillende modi die bijdragen aan een project, in plaats van opeenvolgende stappen. Het verbazingwekkende van het vijfstappenmodel voor het Denken van een ontwerp is echter dat het de 5 fasen / modi die je zou verwachten in een ontwerpproject – en in elk innovatief probleemoplossend project – systematisch identificeert. Elk project zal activiteiten omvatten die specifiek zijn voor het product in ontwikkeling, maar het centrale idee achter elke fase blijft hetzelfde.
Design Thinking moet niet gezien worden als een concrete en inflexibele ontwerpaanpak; de componentfasen die in de bovenstaande illustratie worden aangegeven, dienen als leidraad voor de activiteiten die je normaal zou uitvoeren. Om de zuiverste en meest informatieve inzichten voor jouw specifieke project te krijgen, kunnen deze fasen worden omgeschakeld, gelijktijdig worden uitgevoerd en meerdere keren worden herhaald om de oplossingsruimte uit te breiden en de beste oplossingen te vinden.
Zoals je uit de bovenstaande illustratie zult opmerken, is een van de belangrijkste voordelen van het vijftrapsmodel de manier waarop kennis die in de latere fasen wordt verworven, feedback kan geven naar eerdere fasen. Informatie wordt continu gebruikt om zowel het probleem als de oplossingsruimtes te begrijpen en om het probleem (de problemen) te herdefiniëren. Dit creëert een eeuwigdurende lus, waarin de ontwerpers nieuwe inzichten blijven opdoen, nieuwe manieren ontwikkelen om het product en de mogelijke toepassingen ervan te bekijken, en een veel diepgaander begrip van de gebruikers en de problemen die ze tegenkomen ontwikkelen.
Wat je moet weten
In essentie is het Design Thinking-proces iteratief, flexibel en gericht op samenwerking tussen ontwerpers en gebruikers, met de nadruk op het tot leven brengen van ideeën op basis van hoe echte gebruikers denken, voelen en zich gedragen.
Design Thinking tackled complexe problemen door:
Empathising: Inzicht in de menselijke behoeften.
Defining: Opnieuw formuleren en definiëren van het probleem op mensgerichte manieren.
Ideating: Veel ideeën creëren in ideation sessies.
Prototyping: Een praktische aanpak volgen bij het maken van prototypen.
Testing: Een prototype / oplossing voor het probleem ontwikkelen.